Ongeveer in die jaar 2000 is ons genooi deur my stief seun om die more saam hulle kerk toe te gaan.Dit was nie ons normale gemeente nie en ook nie syne nie,heeltemal 'n kerk wat ons beide die eerste keer besoek.'n Mens voel dan mos so half eenkant asof almal vir jou kyk.Tydens die diens het die pastoor ophou preek,in die rigting gekyk waar ons gesit het,met sy hand gewys en gese,hy voel hier aan sy linkerkant sit daar 'n persoon met baie pyn in sy elmboog...dit was ek maar was skaam om op te staan en doodstil bly sit...ek wil vir jou bid ...genesing oor my uitgespreek en aangegaan met die preek.(" .... die besering het ek opgedoen en dokters het my op 2 geleenthede kortisoon inspuitings gegee,maar na 3 maande was die pyn maar terug en het dokter gese dis maar my lot vir die res van my lewe...tennis elmboog het hy gesê. ..." ).Ongeveer 'n week later sit ons met mense en praat oor die voorval in die kerk en op daai oomblik besef ek dat ek glad nie meer pyn en ongemak in my elmboog het net nie...en PRYS DIE HERE TOT VANDAG WAAR EK HIER TIK IS DIE PYN NOGSTEEDS WEG.DANKIE ONS GROOT EN ALMAGTIGE KONING
No comments:
Post a Comment